Η κατάσταση

Η Hannah και οι 2 συνάδελφοί της είναι κοινωνικοί λειτουργοί στο Kleefeld, ένα προάστιο του Ανόβερου στην Γερμανία. Φέρνουν σε επαφή τους κατοίκους μιας συνοικίας, παρέχουν ανταλλαγή και εκπαίδευση και προσφέρουν πρωτοβουλίες που προωθούν τη συμμετοχικότητα στην κοινότητα. Λειτουργούν ως διαμεσολαβητές και δικτυωτές μεταξύ των οικογενειών των κατοίκων, σχολείων, εταιρειών στέγασης, της αστυνομίας, του δημοτικού συμβουλίου και πολλών άλλων.

Ωστόσο, είναι δύσκολο γι' αυτούς να διατηρήσουν την ενεργό συμμετοχή με τους κατοίκους καθ' όλη τη διάρκεια του έτους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα κατά και μετά την περίοδο των διακοπων. Ελπίζουν να μπορέσουν να βρουν έναν τρόπο να διατηρούν μια σταθερή επικοινωνιακή σχέση με την τοπική κοινότητα για να υπάρχουν δραστηριότητες.

Ένας δάσκαλος τους πρότεινε να χρησιμοποιήσουν τη διαδικασία της Σχεδιαστικής Σκέψης  για να βρουν μια καλύτερη δυνατή και βιώσιμη λύση για το πρόβλημα. Ο δάσκαλος οργάνωσε μάλιστα μια ευρύχωρη αίθουσα στο τοπικό Γυμνάσιο, όπου θα μπορούσαν να εργαστούν ως ομάδα.

Η Hannah σχημάτισε μια πρώτη ομάδα αποτελούμενη από 3 κοινωνικούς λειτουργούς, 2 εκπαιδευτικούς, 3 κατοίκους και 1 εκπρόσωπο της μεγάλης τοπικής εταιρείας που παρέχει στέγαση. Στην πρώτη συνάντηση, εξοικειώθηκαν με τη νοοτροπία και τη διαδικασία της Σχεδιαστικής Σκέψης μελετώντας ατομικά την εκπαιδευτική πλατφόρμα d.thinking. Αφού εξέφρασαν τις απόψεις τους σχετικά με το βασικό ζήτημα, διατύπωσαν το ακόλουθο πρόβλημα βάσει του οποίου θα χρησιμοποιούσαν τη διαδικασία σχεδιαστικής σκέψης για να επελύσουν το εν λόγω πρόβλημα:

Συμφώνησαν να δουλέψουν πάνω στο εν λόγω πρόβλημα σε διάφορες συναντήσεις, ακολουθοώντας τη διαδικασία της Σχεδιαστικής Σκέψης. Δημιούργησαν το όνομα της ομάδας τους, "ομάδα Kleefeld".

Μετά τη συλλογή πληροφοριών μεταξύ των μελών της ομάδας στη φάση της κατανόησης, η ομάδα Kleefeld προχώρησε στη φάση 2 της Σχεδιαστικής Σκέψης, τη φάση της παρατήρησης. Στόχος ήταν να μάθουν περισσότερα για τους ανθρώπους και το πλαίσιο της πρόκλησης.

Τα μέλη της ομάδας συναντήθηκαν ένα βράδυ, συνέταξαν κατευθυντήριες ερωτήσεις και σχεδίασαν συνεντεύξεις αυτοπροσώπως με τους κατοίκους. Χρησιμοποίησαν τις κατευθυντήριες γραμμές για τις συνεντεύξεις και τον κατάλογο ελέγχου που παρείχε η εκπαιδευτική πλατφόρμα d.thinking και χώρισαν τα καθήκοντα σε διαφορετικούς ρόλους: συνεντευκτής και σημειωτής. Με τη σύμφωνη γνώμη των συνεντευξιαζόμενων, οι συνεδρίες των συνεντεύξεων μαγνητοφωνήθηκαν επίσης

Αφού συνέλεξαν δεδομένα από 5 συνεντεύξεις, ανέκριναν επιπλέον και άλλους εμπειρογνώμονες από την κοινότητα (έναν αναπληρωτή διευθυντή σχολείου και έναν κοινωνικό λειτουργό από το τοπικό κέντρο νεολαίας). Τέλος, η Hannah πραγματοποίησε άλλη μια έρευνα γραφείου σχετικά με τα διάφορα κανάλια και τις στρατηγικές επικοινωνίας για να αποκτήσει περισσότερες γνώσεις σχετικά με τις δυνατότητές τους. Συνολικά, χρειάστηκαν 2 εβδομάδες μέχρι να συγκεντρώσουν όλα τα δεδομένα από τις συνεντεύξεις και την έρευνα.

Για την επόμενη φάση, η ομάδα Kleefeld αποφάσισε να αφιερώσει λίγο περισσότερο χρόνο για να μοιραστεί τις παρατηρήσεις της, να τις ταξινομήσει και να τις ομαδοποιήσει. Συναντήθηκαν ένα Σάββατο σε ένα ολοήμερο εργαστήριο, παρήγγειλαν φαγητό και ποτό και άρχισαν να ξεπακετάρουν τις πληροφορίες ακούγοντας τις ηχογραφήσεις των συνεντεύξεων και γράφοντας τα σημαντικά ευρήματα σε αυτοκόλλητες σημειώσεις. Μαζί με τις σημειώσεις που κρατήθηκαν κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων, παρουσίασαν όλες τις πληροφορίες σε τοίχους. Συγκέντρωσαν τις πληροφορίες κάτω από τίτλους, αναζητώντας ανάγκες, σημεία πόνου, αντιφάσεις, αξίες και πεποιθήσεις των κατοίκων. Με βάση τις ομαδοποιημένες πληροφορίες δημιούργησαν 3 προσωπεία:

• Angel, γυναίκα 21 ετών, έχει 1 παιδί ηλικίας 2 ετών, ζει με το φίλο της σε ένα μικρό διαμέρισμα εδώ και 1 ½ χρόνο, πρόκειται να ξεκινήσει να εργάζεται σε τοπικό σούπερ μάρκετ αφού βρει θέση σε βρεφονηπιακό σταθμό, ζητάει ένα μέρος για να συναντηθεί ανεπίσημα με άλλους κατοίκους.
• Μαρία, 61 ετών χήρα, σε πρόωρη συνταξιοδότηση, η κόρη της ζει στις ΗΠΑ, φροντίζει τον κοινοτικό κήπο στο γυμνάσιο, ανησυχεί για την ανησυχία της για τους βανδαλισμούς σε πολλούς δημόσιους χώρους
• Όσκαρ, 44 ετών, ζει σε ένα σπίτι σε σειρά με τον σύζυγό του που χρειάζεται φροντίδα, εργάζεται εξ αποστάσεως για μια τηλεφωνική εταιρεία, αναζητά βοήθεια φροντίδας για δική του ανακούφιση. Σκέφτεται να εργαστεί εθελοντικά στην κοινότητα όταν θα έχει περισσότερο χρόνο.

Στο επόμενο βήμα, τα μέλη της ομάδας διατύπωσαν τις ακόλουθες δηλώσεις προβλήματος που σχετίζονται με τις προσωπικότητες ως απόψεις (POV):

• Συναντήσαμε τον Angel. Μείναμε έκπληκτοι όταν ακούσαμε ότι θα ήθελε να έρθει σε επαφή με άλλους κατοίκους. Θα ήταν καθοριστικό για εκείνη αν υπήρχε ένας άτυπος χώρος συνάντησης για όλους τους ενοίκους.
• Συναντήσαμε τη Μαρία. Σοκαριστήκαμε για το υψηλό επίπεδο βανδαλισμών σε δημόσιους χώρους. Θα άλλαζε τα δεδομένα για εκείνη αν οι κάτοικοι μπορούσαν να δείξουν μεγαλύτερη υπευθυνότητα για την κοινοτική περιουσία.
• Συναντήσαμε τον Oscar. Μας εξέπληξε το γεγονός ότι, παρά τις επαγγελματικές και οικογενειακές του υποχρεώσεις, θα ήθελε να βρει έναν τρόπο να εργαστεί εθελοντικά για την τοπική κοινότητα.

Με αυτές τις δηλώσεις προβλημάτων διαφορετικών προσωπικοτήτων που αντιπροσωπεύουν τους κατοίκους, η ομάδα Kleefeld αισθάνθηκε καλά προετοιμασμένη να εγκαταλείψει το χώρο του προβλήματος και να εισέλθει στο χώρο της λύσης της διαδικασίας σχεδιαστικής σκέψης.

Για αυτήν και την επόμενη φάση, η ομάδα Kleefeld αποφάσισε να συναντηθεί ξανά μια ολόκληρη ημέρα σε ένα Σαββατοκύριακο, ώστε να έχει περισσότερο χρόνο για να σκεφτεί ιδέες χρησιμοποιώντας πιο διασκεδαστικό αλλά και εποικοδομητικό τρόπο. Αρχικά, αναδιαμόρφωσαν τις διατυπώσεις των προβλημάτων σε ερωτήσεις "Πώς θα μπορούσαμε". Αυτό βοήθησε να εστιαστεί η προσοχή στη διερεύνηση των προβλημάτων για τον σχεδιασμό λύσεων χρησιμοποιώντας τη διαδικασία της Σχεδιαστικής Σκέψης:

• Πώς θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε έναν άτυπο χώρο συνάντησης για όλους τους κατοίκους;

• Πώς θα μπορούσαμε να ενισχύσουμε την ευθύνη των κατοίκων για τη δημόσια περιουσία;

• Πώς θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ευκαιρίες εθελοντισμού για την τοπική κοινότητα;

Η ομάδα σχημάτισε 3 υποομάδες  και άρχισε να παράγει ιδέες χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές καταιγισμού ιδεών που βρήκαν στην εκπαιδευτική πλατφόρμα d.thinking. Ήταν ιδιαίτερα αστείο που ζωγράφισαν την καυτή πατάτα και τον αστερία. Ο λόγος που το έκαναν αυτό ήταν για να γράψουν πολλές ιδέες σε λίγο χρόνο. Στη συνέχεια, χρησιμοποίησαν το πλέγμα ιδεών για να αξιολογήσουν και να φιλτράρουν τις ιδέες και να διευκολύνουν την επιλογή αυτών με τις οποίες θα συνέχιζαν να εργάζονται. Κάθε ομάδα αποφάσισε για μία πολλά υποσχόμενη ιδέα να δημιουργήσει πρωτότυπο, έχοντας κατά νου ότι οι άλλες ιδέες μπορεί να είναι χρήσιμες σε μεταγενέστερο στάδιο:

• Η υποομάδα 1 αποφάσισε η ίδια για μια εβδομαδιαία λέσχη πρωινού που θα παρέχεται από τους εργαζόμενους της κοινότητας, στην οποία θα πρέπει να προσκαλούνται όλοι οι κάτοικοι.

• Η υποομάδα 2 επέλεξε την ιδέα της οργάνωσης χορηγιών για την κοινοτική περιουσία, όπου 1 ή περισσότεροι κάτοικοι αναλαμβάνουν την ευθύνη για έναν συγκεκριμένο χώρο ή εγκατάσταση.

• Η υποομάδα 3 άρχισε να αναπτύσσει την ιδέα μιας πλατφόρμας που θα διαχειρίζονται οι εργαζόμενοι της κοινότητας, όπου οι εθελοντικές υπηρεσίες από τους κατοίκους θα μπορούσαν να διαχειρίζονται σε μια βάση "δούναι και λαβείν".

Με αυτές τις ιδέες, η ομάδα Kleefeld αισθάνθηκε καλά προετοιμασμένη για την επόμενη φάση.

Το απόγευμα ξεκίνησε το πιο δημιουργικό μέρος της διαδικασίας: Η ομάδα Kleefeld συνέχισε να εργάζεται σε 3 υποομάδες για την κατασκευή πρωτοτύπων που οπτικοποιούσαν τις ιδέες τους:

• Η πρώτη υποομάδα σχεδίασε ένα φυλλάδιο πρόσκλησης με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες για την εναρκτήρια εκδήλωση της λέσχης πρωινού.
• Η δεύτερη υποομάδα ανέπτυξε ένα παιχνίδι ρόλων για να παρουσιάσει μια τυπική κατάσταση μιας εγκατάστασης υπό πίεση και πώς η οργανωμένη χορηγία μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των βανδαλισμών.
• Η τρίτη υποομάδα ανέπτυξε ένα storyboard για να οπτικοποιήσει την πλατφόρμα εθελοντισμού ως εργαλείο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί τόσο διαδικτυακά όσο και εκτός σύνδεσης.

Οι ομάδες παρουσίασαν τα πρωτότυπά τους στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, συζήτησαν τα αποτελέσματα και αποφάσισαν να δοκιμάσουν και τις 3 ιδέες με τους κατοίκους και άλλους ενδιαφερόμενους στην τελική φάση.

Αυτή ήταν η πρώτη από τις δύο περιπτωσιολογικές ιστορίες στην κατηγορία "Κοινοτική εργασία".

Μπορείτε να συνεχίσετε με τη δεύτερη μελέτη περίπτωσης για την ΙΤΑΛΙΑ πηγαίνοντας στην επόμενη ενότητα.

Μπορείτε επίσης να επιστρέψετε και να επανεξετάσετε τις μελέτες περίπτωσης στις κατηγορίες:

• Κοινωνική επιχειρηματικότητα
• Διαχείριση της βιωσιμότητας

Ή μπορείτε να μελετήσετε ορισμένες από τις μεθόδους που αναφέρονται σε αυτή την περίπτωση στο μάθημα Brainstorms and Energizers.

Καλή διασκέδαση!